بررسی تاثیر آموزش بالینی دانشجویان پرستاری به شیوه کاوشگری بر مهارت بکارگیری فرآیند پرستاری

مقدمه: آموزش بالینی موثر نیازمند استفاده از روشهایی است که توانایی ایجاد دانش و مهارت لازم  را در دانشجویان داشته باشند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش بالینی به شیوه کاوشگری بر مهارت بکارگیری فرآیند پرستاری توسط دانشجویان پرستاری می­باشد. روش کار: یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد با شرکت 38 دانشجوی پرستاری اجرا گردید. دانشجویان با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (19 نفر) و کنترل (19 نفر) قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون دانشجویان گروه کنترل با روش معمولی و گروه آزمون با روش تدریس کاوشگری، به مدت 10 روز تحت آموزش قرار گرفتند. در پایان کارآموزی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها پنج چک  لیست بود.  برای تجزیه و تحلیل داده­ها  ازآزمون­های تی مستقل و تی زوجی استفاده گردید. یافته ها: آموزش بالینی با دو روش معمولی و کاوشگری در ارتقای مهارت بکارگیری فرآیند پرستاری بطور کلی موثر است (001/0p<). در مقایسه مهارت بکارگیری فرآیند پرستاری توسط دانشجویان گروه کنترل با گروه آزمون در حیطه­های بررسی بیمار(p=0.004)، تشخیص پرستاری (001/0p<)،  اهداف و برنامه ریزی (001/0p<)، اجرای مراقبت پرستاری (001/0p<)، ارزشیابی (001/0p<) و کل فرآیند پرستاری (001/0p<) اختلاف معنی داری وجود داشت. نتیجه نهایی: آموزش بالینی به شیوه کاوشگری در مهارت بکارگیری فرآیند پرستاری توسط دانشجویان پرستاری نسبت به روش معمولی موثرتر است. بنابراین، پیشنهاد می شود که از این روش در آموزش بالینی بیشتر استفاده شود.